Jak działa taśma do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet?

Mimowolne oddawanie moczu to problem, który dotyka głównie kobiety. Ta przykra dolegliwość może być wywołana przez wysiłek fizyczny, a nawet zwykły śmiech. Wysiłkowe nietrzymanie moczu wywołuje u dotkniętych nim kobiet uczucie wstydu, frustracji, a nawet skłania do ograniczenia życia towarzyskiego. Czy da się całkowicie wyeliminować ten problem za pomocą zabiegu wszczepienia taśmy?

Czym jest wysiłkowe nietrzymanie moczu?

Wysiłkowe nietrzymanie moczu to mimowolne, niezależne od woli osoby dotkniętej tym problemem, oddawanie niewielkich ilości moczu. Dochodzi do niego w wyniku nagłego wzrostu ciśnienia w pęcherzu moczowym, co ma miejsce np. podczas wysiłku fizycznego, kichania, śmiania się, czy podnoszenia cięższych przedmiotów. Jest to problem, który dotyka głównie kobiety w różnym wieku. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest najczęściej spowodowane przez ciężkie naturalne porody, częsty i wzmożony wysiłek fizyczny, uprawianie niektórych sportów, a także zaburzenia natury hormonalnej. Można tę przypadłość leczyć operacyjnie lub za pomocą produktów takich jak te z firmy Żak-med.

Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu za pomocą taśmy polipropylenowej

Najczęściej stosowaną i zarazem najskuteczniejszą metodą leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jest zabieg z użyciem taśmy wykonanej z tworzywa sztucznego. Polega on na jej umieszczeniu nad cewką moczową. Taśma ta ma za zadanie podtrzymanie cewki oraz utworzenie dodatkowego wiązadła, które zapobiegnie jej obniżaniu się. Istnieją dwie metody przeprowadzenie tego zabiegu: TOT i TVT. Są one do siebie bardzo podobne, a jedyna różnica polega na miejscu, w którym przeprowadza się nacięcie. W metodzie TOT nacina się pachwiny, z kolei metoda TVT wymaga przeprowadzenia nacięcia nad spojeniem łonowym. Zabieg, w przypadku obu tych metod, polega na wprowadzeniu poprzez nacięcia i pochwę cienkiej i bez napięciowej taśmy wykonanej z polipropylenu. Następnie, taśma ta jest mocowana w precyzyjny sposób, aby odpowiednio podtrzymywała cewkę moczową od strony pochwy. Cała procedura trwa około pół godziny i jest przeprowadzana w znieczuleniu miejscowym lub dolędźwiowym. Sam zabieg charakteryzuje się małą inwazyjnością i wysoką skutecznością, która przekracza 90%. Ryzyko wystąpienia powikłań, ze względu na niską inwazyjność całej procedury, jest niewielkie. Po zabiegu pacjentki przez okres około trzech miesięcy powinny powstrzymać się od nadmiernego wysiłku fizycznego i podnoszenia ciężkich przedmiotów. Wszczepienie taśmy pozwala na około 10 lat wyeliminować całkowicie problemy z nietrzymaniem moczu. Po tym czasie, w związku z osłabianiem się mięśni i wiązadeł, może istnieć konieczność jego ponownego przeprowadzenia.