Na czym polega badanie topografem rogówkowym?

Topografia rogówki to badanie, którego celem jest dokonanie pomiarów i sprawdzenie kształtu rogówki oka. Badanie z wykorzystaniem topografa rogówkowego umożliwia przede wszystkim precyzyjne dobranie szkieł korekcyjnych u pacjentów z astygmatyzmem oraz pozwala okuliście zdiagnozować wszelkie powstałe deformacje rogówki. W artykule dokładniej opisujemy, jakie dokładnie jest zastosowanie topografii rogówkowej oraz na czym polega badanie z wykorzystaniem topografa rogówkowego.

Zastosowanie topografii rogówkowej w diagnostyce okulistycznej

Głównym zaleceniem do przeprowadzenia badania z użyciem topografa rogówkowego jest proces dopasowywania sztywnych soczewek korekcyjnych u pacjentów, u których występuje nie tylko krótko- lub dalekowzroczność, ale także nieregularny astygmatyzm. Ta wada wzroku może być spowodowana m.in. urazami mechanicznymi oka lub być związana z powstaniem stożka rogówki. Nieregularny astygmatyzm z wysokimi wadami wzroku polegającymi na niewyraźnym widzeniu do bliży lub do dali, można korygować szkłami kontaktowymi tylko po wcześniejszym dokładnym sprawdzeniu kształtu rogówki w badaniu topografem rogówkowym.

Dobór twardych szkieł kontaktowych to nie są jednak jedyne wskazania do wykonania topografii rogówkowej. Badanie to jest także niezbędne przed planowanymi zabiegami laserowymi na rogówce, czyli przede wszystkim przed laserową korekcją wzroku oraz przed zabiegiem usunięcia zaćmy. W tym drugim przypadku topografia rogówkowa umożliwia precyzyjne obliczenie mocy soczewki wewnątrzgałkowej, która w trakcie zabiegu usunięcia zaćmy jest wszczepiana do oka. Topografia rogówki jest również niezbędna w wykrywaniu tzw. stożka rogówki. Topograf rogówkowy umożliwia wykrycie stożka rogówki nawet w bardzo wczesnej postaci, czyli jeszcze przed wystąpieniem jego pierwszych objawów.

Na czym polega badanie topografem rogówki?

Jak tłumaczy nasz rozmówca, doradca klientów z firmy Poland Optical, która zajmuje się sprzedażą najwyższej jakości sprzętu okulistycznego i optycznego: Topografia rogówkowa nazywana jest także keratometrią. Badanie to jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne. Pacjent podczas badania przebywa w pozycji siedzącej i opiera brodę i czoło na specjalnie do tego celu stworzonych podpórkach. Przed nim znajduje się oświetlona czerwonym światłem i pokryta czarnymi pierścieniami czasza. Pierścienie te w trakcie badania odbijają się w rogówce. Właśnie te odbicia są w trakcie badania analizowane komputerowo, przede wszystkim ich szerokość oraz ewentualne odkształcenia.

Analizowane w trakcie badania szerokość odbicia i odkształcenia są przeliczane przez komputer na promienie krzywizny rogówki. Takie dane pozwalają na stworzenie kolorowej, dwu- lub trójwymiarowej mapy rogówki, która jest poddawana wykonywanej przez komputer szczegółowej analizie jej powierzchni, na podstawie której lekarz okulista jest w stanie zaplanować dalsze badania diagnostyczne lub dalszy przebieg leczenia.