Postępowanie fizjoterapeutyczne po rekonstrukcji mięśni stożka rotatorów lub po operacji obrąbka stawu ramienno-łopatkowego typu SLAP
Charakterystyka kontuzji
Zarówno zerwanie mięśni stożka rotatorów jak i uszkodzenie SLAP obrąbka stawu ramienno-łopatkowego są kontuzjami typowymi dla sportowców. Najczęściej pojawiają się u osób, które trenują sporty z elementami rzutów i unoszeniem rąk w górę. Są typowymi kontuzjami koszykarzy, siatkarzy, a także tenisistów i miotaczy. Zazwyczaj wymagają leczenia operacyjnego i odpowiedniego postępowania fizjoterapeutycznego. Urazy tego typu mogą też powstawać podczas pływania lub są efektem przewlekłych zmian zwyrodnieniowych. Uszkodzenia mięśni stożka rotatorów są też konsekwencja wykonywania niektórych zawodów, takich jak malarz pokojowy czy budowlaniec – wymagających unoszenia rąk w górę często ze sporym ciężarem. Typowe objawy tej dysfunkcji to:- ograniczenie ruchliwości stawu barkowego,
- osłabienie siły mięśniowej,
- dolegliwości bólowe, przy dźwiganiu, skręcaniu i unoszeniu ramienia,
- dolegliwości bólowe w nocy,
- przeskakiwanie w barku lub trzeszczenia – okazjonalnie.
Rehabilitacja
Jak w przypadku większości kontuzji związanych z układem kostno-mięśniowo-stawowym warunkiem powrotu do pełnej sprawności jest odpowiednia rehabilitacja. Program fizjoterapii, prowadzonej w gabinetach Fizjomotus obejmuje trzy etapy ćwiczeń progresywnych.- Etap I - jest nastawiony na gojenie tkanki i trwa od 4 do 6 tygodni. W tym okresie ogranicza się ruch do unoszenia kończyny pod kątem maksymalnie 90 stopni. Należy też unikać rotacji. Na noc ramię umieszcza się w ortezie, a w ciągu dnia- w specjalnej łusce.
- Etap II – oznacza włączanie dodatkowych ćwiczeń, które poszerzają zakres ruchu kończyny i wzmacniają mięśnie obręczy barkowej. Do 8-go tygodnia nie jest zalecane stosowanie ćwiczeń oporowych. Po 12-tym tygodniu zazwyczaj ramię odzyskuje sprawność, która pozwala na intensywniejsze ćwiczenia. Uzupełnieniem fizjoterapii są masaże, które mają zmniejszyć dolegliwości bólowe oraz zmniejszyć napięcie mięśni, będące efektem unieruchomienia kończyny.
- Etap III – trwa od 12 tygodnia do końca 6-go miesiąca i jest okresem stopniowego wzmacniania mięśni stawu parkowego oraz odzyskiwania jego pełnej ruchliwości.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana