Rodzaje implantów zębowych

Niezależnie od tego, czy stracimy ząb wskutek urazu mechanicznego, czy w związku z chorobą albo podeszłym wiekiem, jeśli nastąpi podobna sytuacja, ubytek powinien zostać zastąpiony implantem. W przeciwnym razie nie tylko będziemy „błyszczeć” nieestetycznym, szczerbatym uśmiechem, ale – co gorsza – możemy mieć też problemy z gryzieniem i przeżuwaniem, a nawet doprowadzić do degeneracji kości szczęki lub żuchwy. Potrzeba uzupełniania braków zębowych jest tak stara jak cywilizacja. Istnieją wzmianki o stosowaniu implantów zębowych nawet w starożytności. Przeszły one, podobnie jak cała medycyna, swoją ewolucję. W nowoczesnej stomatologii stosowano, z różnym skutkiem, wiele form implantów, jak implanty żyletkowe Linkowa czy implanty podśluzówkowe. Współcześnie najpopularniejsze są implanty cylindryczne w kształcie nagwintowanego walca. Aby uniknąć tych przykrych konsekwencji utraty zęba bądź zębów, kluczowe jest odpowiednie zaplanowanie leczenia implantologicznego przez doświadczonego specjalistę. Na podstawie przeprowadzonych badań tomograficznych będzie on w stanie ocenić m.in., jak duży powinien być wszczepiany implant. W przypadku zębów przednich jest to zwykle 3,5 mm średnicy, podczas gdy trzonowce wymagają z reguły już 4,2 mm. Czasem konieczne okazuje się zastosowanie implantu o przekroju wynoszącym zaledwie 2-3,5 mm – albo nawet 6 mm. Znacznie ważniejszą cechą implantu jest jednak jego długość. Trzeba pamiętać, że implant jest niczym innym jak sztucznym korzeniem, więc jego długość powinna odpowiadać długości korzenia naturalnego. Najczęściej waha się od 8 mm do 16 mm, ale w użyciu są implanty długie na zarówno 6 mm, jak i 20 mm.

Materiał wykonania

Podczas gryzienia i żucia na zęby przenoszone są ogromne siły. Implanty powinny być zatem wykonane z materiałów odpornych na działanie tych sił. Od wielu już lat wykorzystuje się w tym celu tytan: lekki, lecz jednocześnie bardzo wytrzymały, a w dodatku bioobojętny, czyli dobrze tolerowany przez organizm. Niewielkiej, ale istniejącej grupie osób uczulonych na tytan poleca się nieco droższe implanty pokryte hydroksyapatytem – materiałem idealnie łączącym się z kością. Osoby takie zdecydować się mogą również na implanty ceramiczne. To stosunkowo nowy pomysł, w którym implant wykonuje się z tlenku cyrkonu, czyli z tego samego materiału, z jakiego tworzy się mocowane na implantach korony zębowe.

Implanty odroczone i jednofazowe

Pomiędzy wszczepieniem implantu w kość żuchwy lub szczęki a osadzeniem na nim korony (bądź protezy zębowej, co wymaga użycia implantu o nieco innej budowie) musi jednakże upłynąć kilka miesięcy, w którym to czasie zachodzi proces tzw. osteointegracji, czyli obrastania implantu tkanką. Tego typu implanty noszą miano dwufazowych tudzież odroczonych. Warto natomiast wiedzieć, że istnieją także implanty jednofazowe, tj. wszczepiane i obciążane podczas tej samej wizyty. Stosuje się je np. w sytuacji, gdy pacjent chce szybko uzupełnić rzucający się w oczy ubytek w przednim uzębieniu. W takim przypadku odbudowa natychmiastowa ma charakter tymczasowy – odbudowę ostateczną wykonuje się po integracji implantu z kością.